Japon araba endüstrisi son 50 yıl içerisinde inanılmaz derecede fazla bir yol kat etmiştir ve bu doğal olarak pek çok tipte ve şekilde araba üretiminin ortaya çıkmasına sebep olmuştur.
Japon arabaları spor, lüks ve yarış dışında pek çok farklı çeşitte ve sınıfta gelmektedir, bunlardan en çok bilineni “Kei” sınıfı araçlardır.
Kei kategorisi 1949’da Japon hükümeti tarafından oluşturuldu ve o tarihten bu yana düzenlemeler birkaç kez revize edildi. Bu düzenlemeler, araç sahiplerinin hem vergi hem de sigorta avantajlarından yararlanabilmesi için maksimum araç boyutunu, motor kapasitesini ve güç çıkışını belirtir. Çoğu kırsal alanda, shako shomeisho (車庫証明書) park yeri sahipliği zorunluluğundan da muaftırlar (çünkü Japonya’da sokağa park etmek genellikle yasaktır).
Kei arabaları, hükümetin 2014’te kei araba vergilerini %50 oranında artırmasının ardından 2013’teki %40’lık rekor pazar payına rağmen düşmesine rağmen, 2016 mali yılında yerli yeni araba satışlarının üçte birinden fazlasını oluşturarak Japonya’da çok başarılı oldu. 2018’de en çok satan 10 modelden yedisi kei arabalarıydı; bunların arasında ilk dördü de dahil olmak üzere tamamı kutulu yolcu minibüsleri vardı: Honda N-Box, Suzuki Spacia, Nissan Dayz ve Daihatsu Tanto.
İhracat pazarlarında, tür genellikle çok küçüktür ve çoğu modelin kârlı olamayacak kadar uzmanlaşmıştır. 1980’lerden bu yana sürekli olarak ihraç edilen Suzuki Alto ve Daihatsu Cuore gibi dikkate değer istisnalar mevcuttur. Kei arabaları, satın alınabilirliği ve kullanım kolaylığı nedeniyle sadece yaşlılar arasında değil aynı zamanda gençler ve genç aileler arasında da popülerdir.
Neredeyse tüm kei arabaları Japonya’da tasarlandı ve üretildi, ancak Alman yapımı Smart Fortwo’nun bir versiyonu kısa süreliğine ithal edildi ve resmi olarak kei arabası olarak sınıflandırıldı ve o zamandan beri İngiliz Caterham 7 160 da bu sınıflandırmayı almıştır.
Bu sınıfta özellikle son zamanlarda öne çıkmış olan Kei araç tipi Kei kamyonlarıdır:
Kei kamyonu, kei sınıfı kamyon veya Japon mini kamyonu, Japon keijidōsha’yı (軽自動車, “hafif araç”) karşılamak için yapılmış, arkadan çekişli veya dört tekerlekten çekişli versiyonları bulunan bir tür kamyonet olan mini kamyondur. ) yasal sınıf. Japonya’da mikrovanla birlikte keitora (軽トラ, “kamyonet”) olarak bilinirler.
Asya’da tarım, balıkçılık, inşaat ve hatta yangınla mücadelede yaygın olarak kullanılan ve kullanılmış modeller, ilk olarak ABD’de tipik olarak çiftçiler ve avcılar tarafından arazi kullanımı için ortaya çıktı. Japon yasaları, nispeten kısa bir ömrün ardından araçların fazlalık beyanını teşvik ediyor; sonuç olarak, kullanılmış kei kamyonları genellikle satış için Amerika’ya ithal edilmektedir. Japonya’da kullanılmış araçlara uygulanan artan vergi nedeniyle, kamyonların birçoğu çok düşük kilometreyle mükemmel durumda geliyor. Tamamen kapalı kabinler, emniyet kemerleri, ön cam silecekleri, AM radyolar, ısıtıcılar, ışıklar ve sinyaller ve katalitik konvertörler ile güçlü, tam bir kutu çerçeve tasarımıyla inşa edilmişlerdir ve 1 saatte 64 km (40 mil) yol kat ettikleri iddia edilmektedir. Genellikle kenarları katlanabilen 1,8 m (6 ft) pikap yatakları vardır; Kamyonet gövdeleri gibi damperli ve makaslı kaldırma yatakları da mevcuttur. Uzunluk sınırlaması tüm bu modellerin kabini öne doğru tasarıma zorlamaktadır.
Japonya’da sokak yasal olsa da, kei kamyonları genellikle emniyet kemerleri, onaylı aydınlatma (farlar, arka lambalar, geri vites ve fren lambaları, dönüş sinyalleri), korna ve ABD standardı “AS1/AS2” güvenliği gibi ABD karayolları için gerekli standart donanıma sahiptir. Fakat gerektiğinde devlet güvenlik denetimlerinden geçmek zorundadırlar. Bazı eyaletlerde yerel yollarda kullanım için onaylanırken, diğer eyaletlerde bunlarla ilgili herhangi bir özel mevzuat bulunmamaktadır. Büyük ölçüde yasama organı olmayan Amerikan Motorlu Taşıt Yöneticileri Birliği’nin güncel olmayan bir raporunun neden olduğu, ABD karayollarında kullanımlarıyla ilgili bazı tartışmalar ortaya çıktı. 2011 yılında yayınlanan rapor, kei kamyonlarının güvenliği ve emisyon uyumluluğu hakkındaki endişeleri dile getirdi. Raporun hazırlandığı tarihte araçlarla ilgili mevcut veriler sınırlıydı ancak yargı mercileri daha bilgili hale geldikçe endişeler büyük ölçüde göz ardı edildi. 2010 yılından bu yana ABD’deki birçok yaygın kullanım alanı arasında kampüs bakım araçları, peyzaj ve mülk bakımı, dağıtım araçları, tarımsal kullanımlar, golf sahaları, inşaat alanları, küçük işletme taşımacılığı ve reklam ile özel eğlence ve ev sahiplerinin kullanımı yer almaktadır. İtfaiye teşkilatları, ambulans şirketleri ve hatta bazı polis teşkilatları, son derece çok yönlülük, dayanıklılık ve diğer hizmet tipi araçlarla karşılaştırıldığında düşük maliyet nedeniyle kei kamyonlarını filolarına dahil etti. Eyalet mevzuatı 2008 yılında Oklahoma ve Louisiana’da kabul edildi ancak eyaletler arası otoyollarda kullanılması güvenlik sebebi ile yasaklanmıştır. 25 yaşın üzerindeki Kei araçları çok az kısıtlamayla ABD’ye ithal edilebilmektedirler.
Japon yarış arabaları sayfasına geçmek için TIKLAYINIZ